در مقاله قبلی اسمی از دیجیکالا بردم. حواسم نبود که دیجیکالا اصلا برای من جزو آن دسته از بیزینس‌های بی استراتژی چیپ به شمار نمی‌رود. اگر تنها دو بیزینس اینترنتی که خیلی با آنها حال می‌کنم را بخواهم نام ببرم نام دیجیکالا و پس از آن شرکت صبا ایده و به خصوص آپاراتشان نوک زبانم هست. یک سری کارهایشان به هیچ وجه به دلم نمی‌نشیند مثلا این که آپارات درآمد تبلیغاتش را با تولید کنندگان محتوایش سهیم نمی‌شود (کاری که یوتیوب می‌کند) ولی خوب شاید در آینده این چیزها درست بشود و به هر حال باگشان خیلی کمتر از بقیه هست.
امروز از دیجیکالا یک سری محصول جانبی خریدم. هربار که ازشان خرید می‌کنم خیلی خوشحال می‌شوم و هیجان خاصی دارم. همیشه در زمان رساندن محصول بدقولی می‌کنند اما نمی‌دانم چطور سیستمشان را پیاده کرده‌اند که همیشه از خرید از آنها لذت می‌برم. قبل‌تر از بامیلو هم خرید کرده‌ام. اما خودمانیم این کجا و آن کجا. اصلا قابل مقایسه نیستند.
موسسان دیجیکالا و آپارات هم در نوع خودشان حرف ندارند. برادران محمدی و شکوری مقدم با آن استایل چراغ خاموش و بی سروصدا بودنشان در این جامعه پر سروصدا اصالت خاصی دارند که قابل تحسین هست.
شاید فکر کنید دارم تبلیغ می‌کنم.خوب بله وقتی یکی خدمات خوب می‌دهد و کارش را بلد هست باید هم تبلیغش را کرد ولی خودتان قضاوت کنید مگر نیازی به تبلیغ من هم هست؟ اصلا هرطور دوست دارید فکر کنید.
(4 لایک)
متاسفانه این نگاه شما به یک بازیگر خیلی کوچیک توی اقتصاد ایران باگ‌های فراوانی داره که از حوصله یک کامنت خارج هست.
من هیچ وقت شانس این رو نداشتم که با موسسان این دو کسب و کار هم صحبت بشم اما هرچقدر که بیشتر بررسیشون می‌کنم می‌بینم که توی تولید محتوا و استراتژی‌هاشون چقدر خوب عمل می‌کنن و این برای یک دانشجوی تازه‌کار در این زمینه‌ها بسیار هیجان انگیزه.
من همینقدر که از این بزرگواران (حتا از دور) چیزی یاد می‌گیرم برام کافیه تا حداقل قضاوت‌های شتاب‌زده و اینچنینی نداشته باشم در موردشون.
این نگاه شما به قدری فضای فیل.ترینگ ایران رو ساده‌سازی می‌کنه که فراموش می‌کنه آپارات خودش بارها فیلتر شده و مورد حمله سازمان‌های مختلفی بوده و هست.